Valentinsdag

Sidan sist har Valentins dag 14.februar passert. Sidan morsdag ikkje vart så vellukka (sett frå mannen si side), så var det tid for å prøve å rette opp att litt. Og denne dagen stod den største og mest velluktande (og dyraste) rose eg nokonsunne har fått tak i på frukostbordet saman med vallentins hjarte-konfekt og eit kort. Ja, ho fortener det i aller høgaste grad!

Høyrde eit kåseri (av ei ung kvinne) på radioen same dag, der ho ynka seg over kor hjelpelause og mislukka vi mannfolk er når det gjeld å tolke kva kvinner helst vil vi skal finne på ved slike høve. Eg fekk tydeleg vite mykje om kva ho meinte dei ikkje ville ha, men skjønte mindre av kva ho meinte var heilt innlysande vi burde gjere.
Sidan sist har vi også hatt bygderevy. Helga 17.-17.febr. braka det laus med 3 førsestillingar i samfunnshuset i Bygstad. Med eit skrått blikk på det meste presentert av ein heiltent gjeng på og bak scena og i "orkestergrava", vart årets utgåve godt teken imot av totalt ca. 650 frammøtte.

Å ha ein fengande avsluttning, er jo svært viktig. Denne gongen vart det ståande applaus frå publikum på heile avsluttningsnummeret på premieren med ein song skriven av Hildegunn Otterstad på ein fengande melodi (cover-låt). Ho står forøvrig for dei fleste av tekstane på både songinnslag og skodespel (sketsj).


Lyt ha med eit skikkeleg bra bilde av orkester/band-gjengen. Bygstad-revyen er kjend for gode og fengande musikk-/song-innslag. Kva er då meir naturleg enn å presentere (frå venstre):

Didrik Amundsen - bass, Sveinung Øvrebø - el.gitar/kassegitar, Sigbjørn Mo - slagverk og underteikna - piano/synth./tangent.

Trudde vinteren var på hell ved forrige blogg, men i dag fekk vi "kvita" oss litt. På veg for å ta oss ein tur, dukka nabo Haldor opp ferdig med sin "dagens marsj".

Lyt innrømme at det er litt sjarm med vinter også. Med så mykje flott turterreng rundt oss, er det jo berre å ta det i bruk. Men på slike dagar kjem jo "heimlengten" til Thailand sterkare fram også. Det er jo ikkje rart vi ser fram til 29.mars då vi skal få møte att kjende og kjære på ein stad med herleg sol og varme og heilt suuuuuper temeratur i vatnet.

Så får de ha farvel for denne gong!

Vinter på hell?

På søndag var det ein etterlengta dag med finever. Og for oss som bur litt over havet, så kan vi "bade" i sol medan bygda ved fjorden ligg tildekka av eit tjukt teppe av skodde.

Anne Grete fekk ta seg ein tur medan eg var på Viksdalen for å spele til gudsteneste. Storehesten er no ganske fin også med litt snø på. Mengda er nok adskilleg mindre enn det som er vanleg eit "normal-år" (viss slikt eksisterer).

Forrige helg (3/2) skulle eg ha konsert med eige stoff og hadde invitert kor, musikarar og solistar til Bygstad kyrkje. Men den dagen kom det mest forrykande vinterveret vi har hatt i heile vinter.



Marianne Juvik Sæbø som skulle køyre heilt frå Bergen hadde med seg minstejenta si på 3mnd. Eg er glad alle kom både vel fram og heim igjen. Anne Grete fekk gleda av å sjå etter Veslemøy medan mamma song.

Det var ifjor 10 sidan første gong eg presenterte ein heil konsert med eige stoff med Marianne som solist. I fjor på denne tid var avstanden (til Thailand) for lang til at det var mogeleg å gjennomføre, og i haust melde Veslemøy sin ankomst til familien Sæbø. Så difor denne forseinka utgåva. Eg har hatt den gleda å få ha ganske mange konsertar saman med Marianne, noko som har betydd mykje for meg både i jobben som organist og som musikar generelt.

Margret Henden Aaraas studerte saman med Marianne på Gimlekollen mediasenter i Kristiansand på slutten av 80-talet Dei song song duettar også den gongen. Veldig artig å høyre dei saman igjen.

Elles hadde eg med Knut Henning Litsheim som solist og saman med Førde Kammerkor framførte han saman med Marianne noko frå påske-cd-en "Det er fullført" som vi produserte våren 2006.

Veret vart hovudgrunnen til at det ikkje kom så mykje som ynskjeleg, men det kom faktisk meir enn vi vågde håpe på, veret teke i betrakning.

Kommande helg er det revy i Bygstad og eg har ansvar for revy-bandet. Det vert på mange måtar stor overgang med tanke på musikkstil og utfordringar. Men moro er det. Og for ein grå-håra ungdom midt i femti-åra, er det litt artig å komme i nærkontakt med musikkformer som ikkje har vore så mykje i min musikalske kvardag. Eg lærer mykje og får nye utfordringar. Heile konseptet er svært samansveisande for deltakarar, som alle er avhengig av kvarandre for at resultatet skal bli best mogeleg. Skal prøve få litt på bloggen om korleis det gjekk.

No vert dagane berre lysare og lysare!

2007 er historie.

Adventstida med alle sine "faste" gjeremål kan av og til fortone seg som eit pliktløp. Det var godt i fjor å få oppleve at banda til dette "pliktløpet" vart sterkt redusert. Samstundes er det jo godt å vere tilbake til det gode, gamle kjende. Sjølv om vinter er noko vi visst set mindre og mindre pris på, må vi innrømme at vakkert kan det svært ofte vere når sola gir oss beskjed om at vi ikkje er gløymde og at snart vert det endå lysare.

Julaftan er det 3 gudstenester her i Gaular. Startar alltid med gudsteneste på Gaular bygde- og sjukeheim kl.11.00. Ei enkel flott gudsteneste der mange av dei som ikkje lenger er har sjanse til å komme seg til gudsteneste i kyrkja, kan få ver med. I år song jentene i Futurum klokkereint og flott om jula sin evigvarande bodskap. Futurum betyr "framtid". Med jula sin bodskap kan vi få minne dei gamle om ei framtid også for dei som er komt til livets kveld. Ei framtid som er uavhengig av stand og stilling, alder og helse. Berre av at vi tek imot gåva i tru som Gud rekker oss heilt gratis.

Så er husfolket også klar for heimleg julefeiring med jultre, god mat, lys og samvær med sine aller kjæraste. Julegåver må det sjølvsagt også vere. Prøver jo å vere fornuftige i så måte. I år fekk vi ha Britt Merete, Lars Eirik og Kurt Andrè med på julaftan.

Med jula høyrer også familieselskap. Og i år var det vår tur til å vere vertskap for det. Å ha mange i nær familie som kan komme sammen slik, er veldig kjekt. Med mat og moro styrkjest familie-banda.

Vi var samla ca. 25 stykker på vårt "nye" kontor-/musikkloft over garasjen.

Ikkje minst er det ei utruleg god kjensle av glede og takksemd når vi fleire gonger fekk samle born, svigerson og (forhåpentleg) framtidig svigerdotter rundt kjøkkenbordet for å dele med kvarandre.

Framleis er det faktisk bruk for at ho mor finn fram symaskina.

Og så kom nyttår! Med feiring hos svigermor.

Og då må tefonen takast i bruk for å nå dei som ikkje kan nåast på anna vis denne nyttårsafta.
Må Gud få gi oss det vi treng for at vi dette året kan vere hans munn, hender og føter i møte med medmenneske.

Godt nyttår til alle!

Advent

Ja, no er det visst ei stund sidan det har vore lagt ut noko på denne sida. I dag noterer vi 9.des. og 2. sundag i advent. Må legge ut nokre vakre vinterbilder for å overbevise både oss sjølve og eventuelt andre lesarar at det er no ikkje så verst likevel med litt vinter. (Men det kunne jo vore litt varmare......)

Bilda er frå ein liten spasertur langs vegen ein sundag vi hadde besøk av Lars Eirik og Eldrid. Det er jo ikkje heilt å samanlikne med dei spaserturane som Hansi kan gjer i Pattaya. (Det er berre å samanlikne for den som vil på http://www.thailandhansi.net/ )

Men vakkert er det i alle høve. Skifte av årstider er jo noko av det som gjer det variert og bra å bu her på tross av det til tider vert veldig mykje "ver" her.

Med advent følgjer mange gjeremål som høyrer med og som nok er ulike frå familie til familie. Hos oss har det i svært mange år vore tradisjon Anne Grete og hennar søsken samlast for å lage ekte julepølser. Dei er no på plass i frysaren og skal fryde våre ganar bl.a. på julafta.

Jorunn (som syter for at pølsene vert godt og jamt stappa) har overteke lefsebakarkunsten etter si bestemor. Så forrige laurdag var det felles innsats med lefsebaking hos svigermor. Khun Jumnong (husmor på sjømannskyrkja i Pattaya) var også med på lefsebaking i sommar hos svigermor.

Elles vert det jo som vanleg ein del ekstra no føre jul. Sjølv fekk eg vere med (Førde Kammerkor) å syngje Händels Messias saman med orkester i går kveld. Med 430 tilhøyrarar vart det ei ekstra flott oppleving å ta med seg no fram mot jul.

2 lysmesser, 3 julekonsertar, 3 skulegudstenester, 1 barnehagegudteneste skal fram til julafta "opprinner" vere unnsgjort. Men det er jo slikt som høyrer med i denne tida.

Ha ei god adventstid!

Tur til Gvarv og Bø

Om morgonen då vi skulle starte (fredag 2.nov.) på turen til Telemark, fekk vi eit flott syn frå uteplassen ved kjøkkenet.


Men alt på veg gjennom Sogndals-dalen vart vi minna om at vinteren snart er om hjørne.

Etter overnatting i Kongsberg, drog vi til Gvarv for å møte Pasara (Denn) og Ole Vidar. Her er vi i gang med internett-telefoni til Manee.
(Manee. Here we try to get in contact with you!)


Trur alle thai-kvinner er dyktige på mat. Det var iallefall Denn.



Endeleg skulle vi få eit skikkeleg thai-måltid. Utruleg kjekt å få eit slikt måltid sammen med Ole Vidar og Denn.

Etter ein god lunch bar det til Bø for å vitje Radchenee og Arvid. Arvid er veldig glad i Denn. Radchenee har eit fint, nytt og passeleg stort husvære i kjellaretasjen.

Var litt rart å møte Radchenee og Arvid utan Arnold. Men Radchenee står på. Går 50 min. kvar morgon og kveld. Først for å levere Arvid i barnehage, og så vidare til skule. Og så samme runde om kvelden. Både Ho og Denn er blitt flinke i norsk.

Arvid godtok relativt kjapt Anne Grete sitt fang. Det var for såvidt ikkje uventa.

Men at eg også skulle få nokre sekundar med han på kneet, syns no eg er endå meir imponerande.

På veg heim på søndag var vi ein kort tur innom Radchenee og Arvid igjen før vi drog over Haukeli tilbake til Vestlandet. Over nyttår ser vi fram til ein gjennvisitt frå "telemark-gjengen".